سازمان هایی در دنیا، روی تکنیک هایی کار کرده اند که سلول های پاپیلای پوستی را که در فولیکول مو قرار دارند جدا کرده و سپس این سلول ها را کلون می کند. نظریه این است که از آنجا که سلول های پاپیلای پوستی، رشد فولیکول مو را تنظیم می کنند، شاید فولیکول های کوچک را با تزریق سلول های پاپیلای پوستی به پوست سر، تقویت کرده و بازسازی کنند.

بنابراین 100 فولیکول مو برای تولید تعداد زیادی سلول های پاپیلای پوستی شبیه سازی شده برای چنین روشی کافی خواهد بود. البته، شواهد محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه چنین روشی در انسان موثر یا بی خطر است. در یکی از تحقیقات سال 2017 در ایران درباره کاشت مو بدون بانک مو ، ایجاد فولیکول مو با تزریق سلول های اپیتلیال فولیکولار انسان و سلول های پاپیلا در موش، نتیجه گرفتند که تزریق ترکیبی از پاپیلای پوستی کشت شده توسط انسان بالغ و سلول های اپیتلیال می تواند باعث رشد مو در موش های برهنه شود.

این مطالعه تأکید کرد که ترکیب پاپیلای پوستی بزرگسال انسان و سلول های اپیتلیال می تواند موهای جدیدی را در موش های برهنه ایجاد کند.

همچنین این احتمال را مطرح می کند که فولیکول های ذخیره شده می توانند در فرآیندی که نئوژنز فولیکول نامیده می شود، کلون شوند. افراد زیادی بر روی فولیکول های انسانی و این چالش کاشت مو بدون بانک مو کار می کنند، اما پیشرفت آنها کند است. با این حال، بانکداری فولیکول های مو شما هزینه دارد.

ابتدا هزینه استخراج و حفظ انجماد فولیکول ها حدود 2500 دلار تخمین زده می شود. سپس هزینه ذخیره سازی سالانه حدود 125 دلار وجود دارد. بنابراین، اگر پیش بینی کنید که پیشرفت علمی هنوز حداقل یک دهه تا تأیید فاصله دارد، هزینه کلی آن تقریباً 4000 دلار خواهد بود که بدون احتساب هزینه کلونینگ یا تکثیر سلول ها می باشد.