ماساژ بدن، روشی درمانی است که حرکات از پیش تعیین شده و فشاری کنترل شده از جانب ماساژور به کار گرفته می شود تا تنش های عضلانی را رفع و حالتی آرامش بخش را در بدن به وجود آورد. فواید علمی ماساژ بدن شامل کاهش سطح کورتیزول و افزایش سطح اندورفین ها است که مولفه های کلیدی در کنترل استرس و درد به حساب می آیند. همچنین، ماساژ بدن توانایی بهبود گردش خون و لنف، کاهش درد ناشی از بیماری های مزمن و بهبود عملکرد سیستم ایمنی را به همراه دارد. که همگی به نوبه خود در تسهیل فرآیند بهبودی بدن از آسیب ها و التیام دردهای عضلانی موثر هستند.

از لحاظ بالینی، ماساژ بدن به عنوان بخش اساسی از رژیم های درمانی مکمل در نظر گرفته می شود و به منظور بهبود دامنه حرکتی و انعطاف پذیری مورد استفاده قرار می گیرد. انواع متعددی از ماساژ وجود دارد که از جمله می توان به ماساژ سوئدی، انواع ماساژ عمقی تیشو، ماساژ اسپورت، درمان با سنگ های گرم و رفلکسولوژی اشاره کرد. هر یک از این ماساژها با تکنیک ها و هدف گذاری های خاص، جهت رفع نیازهای درمانی مشخص، طراحی شده اند. این خدمات درمانی در مراکز معتبر توسط افراد متخصص ارائه می گردند تا اطمینان حاصل شود که استانداردهای بهداشتی و درمانی مطابق با اصول حرفه ای رعایت می شوند. در ادامه این مطلب قصد داریم به 10 تکنیک طلایی در ماساژ بدن بپردازیم؛ با مجله آموزش آرایشگری مردانه جهان مو همراه باشید.

10 روش طلایی در ماساژ بدن

در ماساژ بدن، استفاده از تکنیک های صحیح و موثر جهت رسیدن به اهداف درمانی و آرامش بخش ضروری است. در ادامه 10 تکنیک مهم و پرکاربرد در این حوزه را معرفی می کنیم:

تکنیک پتریسیاژ یا ورز دادن

پتریسیاژ یا ورز دادن، تکنیکی در ماساژ است که در آن بافت های نرم بدن مانند پوست و عضلات با استفاده از حرکاتی شبیه به ورز دادن خمیر نان، ماساژ داده می شوند. این حرکات می توانند از کم شدت و سطحی تا عمیق و فشرده متغیر باشند. هدف از پتریسیاژ افزایش گردش خون موضعی، تسهیل حرکت لنف و رفع تنش از عضلات می باشد. از این روش به خصوص برای کاهش سفتی عضلانی، تسکین دردهای ناشی از تنش های عضلاتی و بهبود انعطاف پذیری استفاده می شود و به عنوان یکی از تکنیک های اصلی در انواع مختلف ماساژ بدن نظیر ماساژ سوئدی شناخته می شود.

تکنیک ماساژ بدن ورزشی

ماساژ ورزشی نوعی ماساژ تخصصی است که برای ورزشکاران طراحی و به منظور کمک به آمادگی قبل از مسابقات، بازیابی سریع تر پس از فعالیت های جسمی و پیشگیری از آسیب های مرتبط با ورزش است. این تکنیک ماساژ بدن با تمرکز بر افزایش دامنه حرکتی، بهبود انعطاف پذیری، کاهش خستگی عضلانی، بهبود گردش خون، کمک به دفع مواد زائد متابولیکی و تسریع روند ترمیم بافت های آسیب دیده، شامل کشش ها یا فشار نقطه ای می باشد که متناسب با نیازهای ویژه ورزش و وضعیت فردی ورزشکار انتخاب و اعمال می شوند.

ماساژ بدن عمیق

ماساژ بافت عمیق نوعی ماساژ درمانی است که تمرکز آن بر بازیابی ساختار عضلانی است. این تکنیک با فشار قوی و حرکات کند انجام می پذیرد تا گره های عضلانی، تنش های مزمن و گره های بافتی را شل کند و به تسکین درد، بهبود حرکت و افزایش گردش خون کمک کند. ماساژ بافت عمیق به واسطه اعمال فشار متمرکز و هدفمند بر مناطق خاصی از بدن، عدم تعادل های موجود در بدن را اصلاح می کند و می تواند در درمان بسیاری از مشکلات دردناک عضلانی موثر باشد. از جمله سندرم دفتر کاری، آسیب های ناشی از تکرار حرکت و دیگر دردهای مرتبط با ناهنجاری های عضلانی-اسکلتی مواردی هستند که از طریق ماساژ عمیق درمان می شوند.

تکنیک ماساژ 5 دقیقه ای

ماساژ 5 دقیقه ای به این معناست که به جای مدت زمان طولانی تر که معمولا در جلسات ماساژ رخ می دهد، ماساژور تکنیک های ماساژ را در یک دوره زمانی کوتاه و مختصر، معمولا پنج دقیقه ای، اعمال می کند. این شیوه ماساژ می تواند جهت کاهش استرس، کاهش خستگی عضلانی یا تسریع در ریکاوری پس از فعالیت های فیزیکی مورد استفاده قرار بگیرد. ماساژ 5 دقیقه ای به دلیل زمان کوتاهی که نیاز دارد، برای افرادی که وقت کمی دارند اما نیاز به تسکین و ریلکسیشن دارند، مناسب است.

تکنیک ماساژ سوئدی

تکنیک ماساژ سوئدی یکی از روش های ماساژ سنتی و محبوب است که شامل حرکات آرام و نرم بر روی عضلات است. این روش با استفاده از روغن یا لوسیون برای کمک به سهولت حرکات انجام می شود. تکنیک های متداول شامل سهولت و نوازش عضلات، کار با دانه های عضلانی، مالش و فشار ملایم است. هدف اصلی از ماساژ سوئدی افزایش جریان خون، رفع گرفتگی عضلات بدن، کاهش تنش و کمک به آرامش فکر و روح است. این شیوه اغلب برای کاهش درد ناشی از مشکلات مزمن عضلانی، کاهش استرس و بهبود دامنه حرکتی مفاصل توصیه می شود.

تکنیک ماساژ تایلندی

ماساژ تایلندی، که گاهی به عنوان ماساژ تای یا “یوگای بازیگوش” شناخته می شود، شکلی منحصر به فرد از ماساژ درمانی است که در آن ماساژور از دست ها، زانوها، پاها و پاشنه ها برای فشردن و کشیدن بدن استفاده می کند. بیماران به جای تخت ماساژ معمولی، برروی یک مت کف پوش دراز می کشند و بیمار و ماساژور هر دو از لباس های راحتی استفاده می کنند تا انعطاف پذیری حرکت تسهیل شود. ماساژ تایلندی شامل تکنیک هایی است که به افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری کمک می کنند. خستگی عضلانی را کاهش می دهند و تنش و استرس را از طریق تکنیک های آزادسازی نقاط فشار و عناصری از مدیتیشن بهبود می بخشند.

تکنیک اصطکاک در ماساژ بدن

اصطکاک در ماساژ بدن یک تکنیک عمقی است. که با استفاده از فشار و حرکات دورانی کوچک با نوک انگشتان، کف دست یا حتی آرنج، برروی بافت های عمیق عضلانی صورت می گیرد. هدف از این حرکت در ماساژ بدن، رفع چسبندگی های بافت همبند و گره های عضلانی است. که می توانند منجر به درد، تنگی حرکتی و التهاب شوند. این تکنیک معمولا برای درمان مناطق خاصی که دچار تنش مزمن یا آسیب های ورزشی شده اند، به کار می رود. و به بهبود گردش خون در نواحی ملتهب و فرایند ترمیم طبیعی بدن کمک می کند. اصطکاک به عنوان یک تکنیک موثر در ماساژ درمانی شناخته می شود. و می تواند به تسریع روند بهبودی پس از آسیب دیدگی ها و کاهش گرفتگی های عضلانی کمک کند.

تکنیک افلوراژ یا نوازش

تکنیک افلوراژ، معروف به نوازش، یکی از ملایم ترین و پایه ای ترین حرکات در ماساژ است. که با استفاده از دستان باز و حرکات طولانی، همراه با فشار ملایم، روی پوست لغزیده و سطحی از بدن را پوشش می دهد. این تکنیک با افزایش جریان خون در بافت های بدن شروع می شود. و به ریلکسی عضلات، کاهش تنش و استرس ذهنی و همچنین القا حس آرامش کمک می کند.

تکنیک لرزش در ماساژ بدن

تکنیک لرزش در ماساژ بدن از حرکات سریع دست ها یا انگشتان ماساژور جهت ایجاد ارتعاشات ملایم تا شدید بر روی بدن استفاده می کند. که به صورت موضعی یا در سرتاسر بدن اعمال می شود. این ارتعاشات می توانند به ریلکسی و آرامش عضلات کمک کنند. گرفتگی های عضلانی و تنش های عمیق را کاهش و موجب افزایش گردش خون می شوند.

تکنیک ضربه ریتمیک

این تکنیک که Tapotement نیز عنوان می شود. شامل ضربات ریتمیک سبک و تند با یک وسیله خاص یا لبه دست است. ماساژورها معتقدند که استفاده از این تکنیک موجب تقویت عضلات بدن فرد می شود. همچنین از این تکنیک تنها در نواحی نرم عضلانی استفاده می شود. از سویی این ضربات ریتمیک جریان خون موضعی را بهبود می بخشند. پایانه های عصبی را تحریک می کنند و انقباضات عضلانی را بهبود می دهند. (منبع)